30 juni 2017…
Rotterdam…
De setting
We wisten vooraf dat het geen alledaagse conferentie zou worden. Helemaal niet te vergelijken met, bijvoorbeeld, Devoxx. Het is kleinschaliger (woot woot… je moest niet kiezen naar wat je wilde gaan kijken en je kon dus ook niet veel missen). Het is minder professioneel (zonder negatief te doen daarover) en de focus ligt niet op bijleren en “mee zijn met de laatste trends” maar wil vooral enthousiasmeren. In dat aspect is de organisatie meer dan geslaagd. Alle sprekers straalden een enorm enthousiasme uit en dat was aanstekelijk. Ze probeerden allen de boodschap te brengen dat software en technologie niet meer weg te denken zijn uit ons dagelijkse leven en daarom voor iedereen toegankelijk moeten zijn ongeacht geslacht, leeftijd of afkomst. Er waren opvallend veel vrouwelijke sprekers om die boodschap kracht bij te zetten. Ook kinderen kregen de tijd om hun projecten te tonen, zoals een toneeltje met rijdende robotjes. Je kan niet vroeg genoeg beginnen met programmeren…
Zowel plaatselijke als internationale sprekers kregen de mogelijkheid om hun beleving van de it wereld te delen. Elk droeg bij volgens een eigen kunnen met telkens unieke interpretaties. Minder ervaren sprekers kregen de kans om te proeven van het presenteren voor een dergelijke grote groep in korte 5 minuten durende segmenten, genaamd de lightning talks. Sprekers moeten ergens kunnen beginnen en Joy of Coding biedt hier een heel tolerant en begripvol doelpubliek.
Sprekers met blauw haar, sprekers die simultaan kunnen jongleren en lopen, vrouwen die over scheren van schapen praten terwijl de schapen eigenlijk een metafoor zijn voor alle kleine taken die we als programmeur allemaal doen om onze job makkelijker te maken, etc…
Talks
De talks van de professionele sprekers waren vanzelfsprekend het interessantste. “Stories every developer should know” en “Living the good life” waren aangenaam om te volgen. Carin Meier gaf tijdens “The Joy of Stochastic Gradient Descent” een heel toegankelijke introductie tot deep learning. De talk imponeerde vooral met praktijkvoorbeelden zoals gezichtsherkenning en generatie van niet bestaande gezichten, etc. Het betrof allerlei coole experimenten die we nog niet dagdagelijks gaan toepassen in onze job. Dat betekent echter niet dat dit onze fascinatie verminderde… Door simpele regels kun je veel kleine componenten dingen laten doen waar zelfs ons eigen brein niet meer aan uit kan. Hoe meer lagen, hoe minder we er nog van begrijpen en hoe hoger de fascinatie.
“Shaving the golden yak” was heel herkenbaar. Vaak willen we vooral added value te genereren en fietsen we wel eens rond de vervelende “yaks” in plaats van ze aan te pakken. Jessica Kerr probeerde duidelijk te maken dat je veel voldoening en ook erkenning van je collega’s kan krijgen door de “golden yaks te scheren”. Op lange termijn levert het snellere doorlooptijden en betere kwaliteit op. “Mob Programming” kan op bepaalde momenten nuttig zijn, al hebben we er ook onze bedenkingen bij. Het was interessant dat het principe in de praktijk werd getoond maar enig scepticisme blijft toch…
Het AIsland game was een leuk idee al hebben wij er tijdens het event niet echt iets mee gedaan.
Rotterdam
Aangezien de conferentie plaats vond in Rotterdam, konden de broodjes kroket natuurlijk niet ontbreken. De rode draad doorheen de dag was toch wel het enthousiasme van de organisatie en sprekers. Positive vibes…Al bij al een geslaagde conferentie. Stof tot nadenken en een voldaan gevoel, hoewel het toch anders was dan bij die “andere” conferenties.
